18 Μαΐου 2012
Το UNAIDS καλεί την Ελλάδα να προστατεύσει
τις εργαζόμενες του σεξ και τους πελάτες
τους, μέσω ολοκληρωμένων και εθελοντικών
προγραμμάτων για το HIV
Το
Κοινό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για
το HIV-AIDS (UNAIDS) εκφράζει την ανησυχία του
για τις πρόσφατες ενέργειες των ελληνικών
αρχών που αφορούν τη σύλληψη, την κράτηση,
την υποχρεωτική εξέταση για HIV, τη
δημοσίευση των φωτογραφιών και προσωπικών
στοιχείων, και την άσκηση ποινικής
δίωξης εναντίον τουλάχιστον 12 εργαζομένων
του σεξ. Δεν υπάρχουν στοιχεία που να
δείχνουν ότι οι ποινικές (τιμωρητικές)
προσεγγίσεις για τη ρύθμιση της εργασίας
του σεξ είναι αποτελεσματικές στη μείωση
της μετάδοσης του ιού HIV μεταξύ των
εργαζομένων του σεξ και των πελατών
τις.
Κοινό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για
το HIV-AIDS (UNAIDS) εκφράζει την ανησυχία του
για τις πρόσφατες ενέργειες των ελληνικών
αρχών που αφορούν τη σύλληψη, την κράτηση,
την υποχρεωτική εξέταση για HIV, τη
δημοσίευση των φωτογραφιών και προσωπικών
στοιχείων, και την άσκηση ποινικής
δίωξης εναντίον τουλάχιστον 12 εργαζομένων
του σεξ. Δεν υπάρχουν στοιχεία που να
δείχνουν ότι οι ποινικές (τιμωρητικές)
προσεγγίσεις για τη ρύθμιση της εργασίας
του σεξ είναι αποτελεσματικές στη μείωση
της μετάδοσης του ιού HIV μεταξύ των
εργαζομένων του σεξ και των πελατών
τις.
Η άσκηση ποινικής δίωξης
εναντίον των οροθετικών γυναικών,
εργαζομένων του σεξ, για βαριά σκοπούμενη
σωματική βλάβη εγείρει ανησυχίες όσον
αφορά την ακατάλληλη εφαρμογή του
ποινικού δικαίου, ιδίως στο πλαίσιο
όπου οι πελάτες έχουν την κοινωνική και
οικονομική εξουσία να καθορίσουν τη
χρήση προφυλακτικού. Επιπλέον, η
δημοσίευση των ονομάτων, των φωτογραφιών
και πληροφοριών σχετικά με την
οροθετικότητα των γυναικών εργαζομένων
του σεξ, τις οδηγεί στο κρύψιμο και στη
μείωση της εμπιστοσύνης τους προς στις
υπηρεσίες υγείας.
Η UNAIDS ανησυχεί
επιπλέον για την πρόσφατη τροποποίηση
της νομοθεσίας για τη μετανάστευση που
ψηφίστηκε τον Απρίλιο του 2012, η οποία
καθώς φαίνεται προβλέπει την άμεση
κράτηση των μεταναστριών και των αιτουσών
άσυλο, οι οποίες έχουν μια μολυσματική
νόσο, ή ανήκουν σε ομάδα υψηλού κινδύνου
μόλυνσης, χωρίς να εξετάζεται κατά πόσον
συνιστούν όντως πραγματικό κίνδυνο.
Αυτό περιλαμβάνει τις εργαζόμενες του
σεξ, όσες-ους κάνουν ενέσιμη χρήση
ναρκωτικών και θα μπορούσε να εφαρμοστεί
σε όλες/ους τις/τους οροθετικές-ους.
Στο
βαθμό που ο νόμος θεωρεί ότι οι άνθρωποι
που ζουν με τον HIV, οι εργαζόμενες του
σεξ και οι χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών
αποτελούν απειλή για τη δημόσια υγεία,
βασισμένος μόνο στην κατάσταση της
υγείας τους και την κοινωνική θέση τους,
είναι υπερβολικά ευρύς και μεροληπτικός,
και αποτελεί περιορισμό με βάση την
οροθετικότητα για την είσοδο, παραμονή
και διαμονή του/της στη χώρα.
Το
UNAIDS προτρέπει τις ελληνικές αρχές να
αναθεωρήσουν αυτές τις νομοθεσίες και
πρακτικές, με σκοπό να υιοθετήσουν
προγράμματα βάσει επιστημονικών
δεδομένων και το κατάλληλο νομικό
περιβάλλον που θα υποστηρίζει την
πρόσβαση όλων, συμπεριλαμβανομένων των
εργαζομένων του σεξ και τους πελάτες
τους, των χρηστριών-ων ενδοφλέβιων
ναρκωτικών, των μεταναστριών και των
αιτουσών-ντων άσυλο, στις εθελοντικές
και εμπιστευτικές υπηρεσίες πρόληψης,
θεραπείας, φροντίδας και υποστήριξης
ώστε να μπορούν να αποφύγουν τη μόλυνση
από τον HIV ή να ζήσουν μια υγιέστερη ζωή
όντας οροθετικές-οι.
