Η οικονομική κρίση μας επηρεάζει κάθε μέρα και περισσότερο. Οι νέες εξαγγελίες περικοπών συντάξεων που έγιναν νόμος, προκάλεσαν διαφορετικές αντιδράσεις και ερμηνείες.
Η Θετική Φωνή προσπαθεί με συντονισμένες κινήσεις και ψυχραιμία να αντιδράσει.
Η πρόσφατη αναθεώρηση του ΚΕΒΑ (όπως αυτός δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 2611 Β’ / 8-11-2011) ως Ενιαίος Πίνακας Προσδιορισμού Ποσοστού Αναπηρίας με τη γενικευμένη και αυθαίρετη μείωση των ποσοστών αναπηρίας για όλες τις κατηγορίες αναπηρίας και χρόνιας πάθησης αποδεικνύει ότι ο ΚΕΒΑ χρησιμοποιείται ως «Προκρούστεια κλίνη» των δικαιωμάτων και των κοινωνικών παροχών, που δημιουργούσαν ένα τείχος προστασίας και για τους ανθρώπους που ζουν με HIV/AIDS.
Αυτό το πλέγμα των κοινωνικών παροχών είναι κοινωνικά επιβεβλημένο να συνεχίσει να διατηρείται ειδικά για ευάλωτες ομάδες όπως τα άτομα με ΗΙV/AIDS, στις δύσκολες συγκυρίες της σημερινής πραγματικότητας. Όλες μας οι ενέργειες θα είναι προς αυτή την κατεύθυνση.
Όπως όλοι και όλες μας γνωρίζουμε το HIV/AIDS, με τις νέες αγωγές είναι πλέον μια χρόνια ανίατη νόσος, η οποία εκτός των σοβαρών οργανικών επιπλοκών που προκαλεί, επιβαρύνει τον οροθετικό με έντονο στιγματισμό και κοινωνικό αποκλεισμό. Το HIV/AIDS δεν μπορεί να μπει στη λογική της σωματικής αναπηρίας και μόνο, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η λειτουργικότητα και η πολλαπλά ευάλωτη ψυχολογία του οροθετικού, που ζει και βιώνει τον ελληνικό κοινωνικό περίγυρο. Το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα βάλλεται και εξασθενεί κρίσιμα από τέτοιους παράγοντες, οδηγώντας σε πολύ βαρύτερη νοσηρότητα Το στίγμα και ο κοινωνικός ρατσισμός δεν χωράνε στα ποσοστά αναπηρίας και κατηγοριοποιήσεις του νέου ΚΕΒΑ.
Μέσα στις επόμενες μέρες θα επιδιώξουμε να συναντηθούμε με το Υπουργείο Εργασίας (κ. Κουτρουμάνη) όπου θα ζητήσουμε:
1) Να αλλάξουν τα εκτός πραγματικότητας ποσοστά αναπηρίας για την HIV/AIDS λοίμωξη στον πρόσφατα αναθεωρημένο ΚΕΒΑ και να αποδίδεται ένα αρχικό ποσοστό αναπηρίας με τη διάγνωση της οροθετικότητας, το οποίο να προσαυξάνεται σε 67% και άνω, ανάλογα:
α) με την ύπαρξη των σοβαρών συν-νοσηροτήτων που προκαλεί η HIV φλεγμονή (καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια, καρδιακή ανεπάρκεια, συλλοιμώξεις με χρόνιες ηπατίτιδες που προκαλούν ηπατική ίνωση- κίρρωση- και καρκίνο του ήπατος, νεφρική νόσος, κακοήθη μη-AIDS νεοπλάσματα, σοβαρή οστεοπενία – οστεοπόρωση- κατάγματα, νευρογνωσιακές διαταραχές οι οποίες μάλιστα είναι εξ αρχής μη αναστρέψιμες, και βαριά κατάθλιψη και άλλες ψυχιατρικές διαταραχές με τα επικίνδυνα επακόλουθά τους ).
Εδώ θα εισηγηθούμε να αλλάξουν και τα αντίστοιχα εκτός πραγματικότητας ποσοστά του ΚΕΒΑ για άλλες νόσους που μπορεί να συνοδεύουν τη HIV λοίμωξη (πχ χρόνιες ενεργές ηπατίτιδες).
β) με την ηλικία του οροθετικού και τη διάρκεια της λοίμωξης,
γ) με τη διάρκεια της αντιρετροϊκής αγωγής και τις συνεπαγόμενες αθροιστικές παρενέργειές της, που αυξάνουν ακόμη περισσότερο τη νοσηρότητα και
δ) το κατά CDC στάδιο της νόσου στη διάγνωση.
2) Να μη γίνεται διακοπή της συνταξιοδότησης σε οροθετικούς που:
α) είτε -έτσι κι αλλιώς- τη δικαιούνται λόγω πολύ σοβαρών προβλημάτων υγείας ανεξαρτήτως άλλων παραγόντων,
β) είτε βρίσκονται εκτός εργασιακού βίου λόγω αναπηρίας και έχουν ηλικία άνω των 45 ετών, ή έχουν κριθεί και λάβει δύο τουλάχιστον φορές αναπηρική σύνταξη.
Επειδή ο νέος Ενιαίος Πίνακας Προσδιορισμού Ποσοστού Αναπηρίας συνδέεται άμεσα με τις ισχύουσες θεσμικές διατάξεις κοινωνικής και οικονομικής προστασίας των ατόμων που ζουν με το HIV/AIDS ζητάμε :
3) Να συνεχίσουν να υπάρχουν οι κοινωνικές παροχές και τα μέτρα που προστατεύουν τους οροθετικούς από τον στιγματισμό και τον κοινωνικό αποκλεισμό
4) Να μπορούν οι οροθετικοί να συμμετέχουν, όπως και άλλες ευπαθείς ομάδες, σε προγράμματα απασχόλησης και εκπαίδευσης.
Η διακοπή των κοινωνικών παροχών σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, όπου το δικαίωμα του οροθετικού στην εργασία αμφισβητείται ακόμη και με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, θα εντείνει τον κοινωνικό και οικονομικό αποκλεισμό των ανθρώπων που ζουν με το HIV/AIDS, με συνέπεια την εξάπλωση της επιδημίας, γεγονός που θα σημάνει ακόμα περισσότερη επιβάρυνση στο σύστημα υγείας, αλλά και σοβαρότατο κοινωνικό κόστος.
Η Θετική Φωνή και όλες οι οργανώσεις που δουλεύουμε σε αυτό τον τομέα, θέλουμε ενεργούς πολίτες τους οροθετικούς, ενταγμένους στο κοινωνικό σύνολο και όχι αποκλεισμένους και περιθωριοποιημένους.
ΥΓ: άφησα σκόπιμα εκτός του editorial, 2 σημαντικές δραστηριότητες του Συλλόγου, την έκδοση και κυκλοφορία του βιβλίου «Ζώντας με τον HIV» και την εκδήλωση της 10ης Δεκεμβρίου για τα ευρήματα της έρευνας στους MSM, καθώς όλοι αντιλαμβανόμαστε την κρισιμότητα της στιγμής.