‘Η αν βρεθείτε οροθετικός ως αιμοδότης,
μπείτε για 33 μήνες στη φυλακή
Μετά από τη μεσαιωνική απόφαση του Αρείου Πάγου του 2009 με την οποία η απόλυση ενός οροθετικού από τη δουλειά του είναι απόλυτα διακιολογημένη έτσι ώστε να προστατευθεί η ηρεμία του εργασιακού περιβάλλοντος, άλλο ένα δικαστήριο (μέσα σε λιγότερο από 1 χρόνο) έρχεται να καταδικάσει έναν ασθενή που πάσχει από HIV/AIDS.
Η ιστορία με λίγα λόγια
Πήγε να δώσει αίμα για κάποιον συνάνθρωπό του χωρίς να ξέρει ότι είναι φορέας του ιού HIV.
Το Ελληνικό κράτος εκείνη την εποχή, διέθετε την απαραίτητη τεχνολογία για να εντοπίσει το προσφάτως μολυσμένο αίμα του αιμοδότη και το μετάγγισε σε μια 16-χρονη κοπέλα και σε έναν 70-χρονο άνδρα.
Στις ιατρικές εξετάσεις που ακολούθησαν, βρέθηκε ότι τα 2 αυτά άτομα είχαν μολυνθεί με τον ιό HIV. Κοινό στοιχείο και για τους δύο: η μετάγγιση αίματος που τους έγινε από το μη επαρκώς ελεγμένο αίμα.
Μέσα σε μία νύχτα όλο το σύστημα υγείας που υποτίθεται ότι διασφάλιζε την ποιότητα του αίματος στην Ελλάδα, κατέρρευσε.
Στο άκουσμα της είδησης ότι δύο άτομα έλαβαν αίμα μολυσμένο με τον ιό HIV εν έτει 2006, ο τότε υπουργός υγείας πανικοβλήθηκε.
Αναζητώντας απεγνωσμένα ένα εξιλαστήριο θύμα, η Ελληνική δικαιοσύνη χρησιμοποίησε τo Δελτίο Αιμοδότη που υπέγραψε ο δότης, για να τον στείλει στο σκαμνί του Ελληνικού σωφρονιστικού συστήματος.
Στη διάρκεια της δίκης, που έγινε κεκλεισμένων των θυρών, ο 42χρονος αιμοδότης δήλωσε ότι δεν είχε πρόθεση να μεταδώσει τον ιό του AIDS σε άλλους κι ότι δεν γνώριζε ότι ήταν φορέας, ενώ κρίθηκε ένοχος για τα αδικήματα της «σωματικής βλάβης από αμέλεια κατά συρροή» και της «παραβίασης των μέτρων που θέτει η αρμόδια αρχή για τη διάδοση ασθενειών από συνειδητή αμέλεια».
Όμως το δικαστήριο εξαντλώντας όλη την αυστηρότητά του, επέβαλε στον οροθετικό αιμοδότη ποινή φυλάκισης 33 μηνών με 3ετή αναστολή.
Στη διάρκεια της δίκης, που έγινε κεκλεισμένων των θυρών, ο 42χρονος αιμοδότης δήλωσε ότι δεν είχε πρόθεση να μεταδώσει τον ιό του AIDS σε άλλους κι ότι δεν γνώριζε ότι ήταν φορέας, ενώ κρίθηκε ένοχος για τα αδικήματα της «σωματικής βλάβης από αμέλεια κατά συρροή» και της «παραβίασης των μέτρων που θέτει η αρμόδια αρχή για τη διάδοση ασθενειών από συνειδητή αμέλεια».
Όμως το δικαστήριο εξαντλώντας όλη την αυστηρότητά του, επέβαλε στον οροθετικό αιμοδότη ποινή φυλάκισης 33 μηνών με 3ετή αναστολή.
Αυτό είναι το Δελτίο Αιμοδότη
Σύμφωνα με αυτό το δελτίο, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΑΙΜΑ:- Όποιος είχε έστω και μία ομοφυλοφιλική σχέση από το 1977
- Όποιος έχει κάνει ενδοφλέβια χρήση ναρκωτικών από το 1977
- Όποιος είχε πολλούς ερωτικούς συντρόφους χωρίς τη συστηματική χρήση προφυλακτικών μέσων κατά την τελευταία δεκαετία
- Γενικά όποιος νομίζει ότι υπάρχει πιθανότητα να έχει εκτεθεί στον ιό που προκαλεί AIDS
Σύμφωνα λοιπόν με το Δελτίο Αιμοδότη, ποιος μπορεί να δώσει αίμα στην Ελλάδα;
Ελάχιστοι άνθρωποι.
Ελάχιστοι άνθρωποι.
Στην Ελλάδα χρειαζόμαστε κάθε χρόνο 600.000 μονάδες αίματος για να καλύψουμε τις ανάγκες του πληθυσμού.
Οι οργανώσεις για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων επισημαίνουν ότι η προβολή στο έντυπο δελτίο αιμοδοσίας του απόλυτου αποκλεισμού των ομοφυλοφίλων ενοχοποιεί αυτή την ομάδα του πληθυσμού για την εξάπλωση του ιού, πράγμα που δεν αποδεικνύεται ούτε ιατρικά, ούτε στατιστικά. Γνωρίζουμε, πλέον, ειδικά μετά τη σειρά των σκανδάλων με το μολυσμένο αίμα που συντάραξαν την Ευρώπη πριν από λίγα χρόνια, ότι δεν είναι οι δότες, αλλά ο τρόπος διαχείρισης και ελέγχου του αίματος -η εμπορευματοποίηση- που ευθύνεται για τη ραγδαία εξάπλωση της επιδημίας. Και την ευθύνη αυτή δεν είναι ορθό να τη μεταθέτουμε σε οποιαδήποτε ομάδα του πληθυσμού.
Λιγότερο επιτυχής υπήρξε η πρόσφατη καμπάνια του Ερυθρού Σταυρού στα πανεπιστήμια του Καναδά. Οι φοιτητές της Οτάβας διαμαρτυρήθηκαν τον περασμένο Μάρτιο για τις αδιάκριτες ερωτήσεις των υπευθύνων της αιμοληψίας, και θεώρησαν ότι προσβάλλονται οι ομοφυλόφιλοι συμφοιτητές τους. Η καμπάνια ματαιώθηκε.
Άλλη μία πρωτοβουλία αναθεώρησης του Δελτίο Αιμοδότη από την ΑΚΟΕ το 1997, έπεσε και αυτή στο κενό:
|
“Το Α.Κ.Ο.Ε είχε από πολύ νωρίς επισημάνει πόσο λανθασμένη ήταν η κατηγοριοποίηση σε “ομάδες υψηλού κινδύνου” και είχε ζητήσει αντί γι’ αυτό να χρησιμοποιείται ο σωστότερος (και επιστημονικά) όρος “πρακτικές υψηλού κινδύνου”. Δυστυχώς ελάχιστα εισακουσθήκαμε. Και έπρεπε να πεθάνουν πρώτα εκατοντάδες ανενημέρωτοι ετεροφιλόφιλοι – θύματα της ρατσιστικής αυτής πολιτικής που τους είχε δημιουργήσει τη ψευδαίσθηση ότι το Aids δεν τους αφορά – για να ειπωθεί και ανοιχτά η αλήθεια.
Απ’ ό,τι βλέπουμε όμως, ο ρατσισμός είναι τόσο βαθιά ριζωμένος που προτιμά το Υπουργείο Υγείας να ομολογεί έμμεσα ότι αδυνατεί να ελέγξει το παρεχόμενο από αιμοδότες αίμα και να βαφτίσει ένα τεράστιο κομμάτι του πληθυσμού (όσους είχαν έστω και μία ομοφυλοφιλική εμπειρία… Για να σκεφτείτε πόσοι μπορεί να είναι !!!) ως ακατάλληλους για εθελοντές αιμοδότες. Εμείς δεν θα σταματήσουμε να διαμαρτυρόμαστε μέχρις ότου αποκατασταθεί η επιστημονική και κοινωνική αδικία. Θα βρεθεί κανένας σοβαρός άνθρωπος στο Υπουργείο Υγείας;” Α.Κ.Ο.Ε.
(Απελευθερωτικό Κίνημα Ομοφυλοφίλων Ελλάδας) 28/6/1997
|
Παρόλα αυτά, το Δελτίο Αιμοδότη είναι εδώ, ισχύει και μπορεί ανά πάσα στιγμή να τυλίξει οποιονδήποτε σε μια κόλλα χαρτί και να τον στείλει φυλακή!
Ο Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδος θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να ενημερώσει τον νομικό κόσμο της χώρας για τις αρνητικές επιπτώσεις της ποινικοποίησης του HIV, οργανώνοντας κατ’ αρχάς μια ημερίδα στην οποία θα προσκληθούν δικαστικοί, δικηγόροι και λοιποί ενδιαφερόμενοι φορείς.