3 ΜΑΡΤΙΟΥ – ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΣΕΞ

Η 3η Μαρτίου – Διεθνής Ημέρα για τα δικαιώματα των εργαζομένων στο σεξ είναι μία ακόμα ευκαιρία για να αναδείξουμε τις δικαιώματα που στερείται η συγκεκριμένη ομάδα στη χώρα μας εξαιτίας του αναχρονιστικού νομοθετικού πλαισίου.

Ο Ν.2934/1999 περιγράφει τα κριτήρια για την έκδοση πιστοποιητικού άσκησης επαγγέλματος επ’ αμοιβή εκδιδομένων προσώπων, την άδεια εγκατάστασης και χρήσης οικημάτων, όπως και την πρόσληψη υπηρετικού/βοηθητικού προσωπικού. Ωστόσο, τα κριτήρια αυτά είναι τόσο αυστηρά που καθιστούν πρακτικά αδύνατη την έκδοση άδειας εργασίας και επομένως τη νόμιμη άσκηση του επαγγέλματος της εργασίας στο σεξ.

Ως εκ τούτου, οι εργαζόμενοι στο σεξ που ζουν στην Ελλάδα ανεξαρτήτως φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού ή θρησκείας και καταγωγής δεν αντιμετωπίζονται ως ισότιμοι πολίτες, με συνέπεια να αναγκάζονται να ζουν σε καθεστώς παρανομίας, περιθωριοποίησης και συνολικά σε επισφαλείς συνθήκες.

Ο Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδος “Θετική Φωνή” και η ομάδα του “Red Umbrella Athens” διεκδικούν την αναθεώρηση του αναχρονιστικού νόμου 2734/1999 και την άρση των εμποδίων της νομιμοποίησης της εργασίας στο σεξ. Πρόκειται για μία απαραίτητη προϋπόθεση για την κοινωνική ενσωμάτωση της συγκεκριμένης ομάδας και την προστασία των δικαιωμάτων της και ένα μέτρο που υπηρετεί ταυτόχρονα τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας.

Ο δεκάλογος που υπαγορεύει την ανάγκη νομοθετικής μεταρρύθμισης

1. – Στο νόμο 2734/1999 γίνεται λόγος για εκδιδόμενα άτομα και όχι για εργαζόμενους στο σεξ. Ο διαχωρισμός αντανακλά την αντίληψη του νομοθέτη ότι οι ασκούντες το συγκεκριμένο επάγγελμα δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις με κάθε άλλο εργαζόμενο σε άλλο τομέα εργασίας.
2. – Το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο δεν επιτρέπει την εργασία στο σεξ στο δρόμο ή σε ξενοδοχεία, μία πραγματικότητα που πάντοτε υφίστατο και θα υφίσταται στα αστικά κέντρα και όχι μόνο, με αποτέλεσμα να ωθεί τους εργαζόμενους στο σεξ στην παρανομία και να μη μπορεί να ελέγξει το επάγγελμα για την προστασία της δημόσιας υγείας.
3. – Σύμφωνα με τον ίδιο νόμο, οι εργαζόμενοι στο σεξ θα πρέπει να είναι άγαμοι ή σε χηρεία ή διαζευγμένοι και όχι παντρεμένοι, πρόβλεψη που αμφισβητεί ευθέως τα ίσα δικαιώματα στην εργασία.
4. – Το πιστοποιητικό άσκησης επαγγέλματος ισχύει για χρονικό διάστημα τριών μόνο ετών, χρονικός περιορισμός που δεν ισχύει για κανένα άλλο επάγγελμα.
5. – Οι εργαζόμενοι στο σεξ έχουν υποχρέωση να εξετάζονται κάθε 15 ημέρες για σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Η υπέρμετρα συχνή περιοδικότητα δεν παρέχει επιπρόσθετες δικλείδες ασφαλείας για την προστασία της δημόσιας υγείας, αντίθετα αποτελεί αποτρεπτικό παράγοντα για τους εργαζόμενους στο σεξ να εργασθούν σε καθεστώς νομιμότητας.
6. – Στην πράξη ο νομοθέτης καθιστά σχεδόν αδύνατη τη νόμιμη εργασία στο σεξ σε χώρους εντός του αστικού ιστού καθώς δεν επιτρέπεται η εγκατάσταση σε κτίρια που απέχουν, σε ακτίνα λιγότερο από 200 μέτρα, από ναούς, σχολεία, νηπιαγωγεία, φροντιστήρια, παιδικούς σταθμούς, νοσηλευτικά ιδρύματα, κέντρα νεότητας, αθλητικά κέντρα, οικοτροφεία, βιβλιοθήκες και ευαγή ιδρύματα, καθώς και από πλατείες και παιδικές χαρές.
7. – Ο νόμος απαγορεύει τον ομαδικό εταιρισμό και στις περιπτώσεις που επιτραπεί η εκ περιτροπής εργασίας τίθεται ως προϋπόθεση η συγκατάθεση του ιδιοκτήτη του οικήματος.
8. – Επίσης απαγορεύεται η χορήγηση δεύτερης άδειας στο ίδιο οίκημα ή στην ίδια πολυκατοικία και για την εγκατάσταση σε μία πολυκατοικία προβλέπεται η συγκατάθεση και των ιδιοκτητών και των ενοίκων αυτής.
9. – Προβλέπεται η δυνατότητα των Δήμων να καθορίζουν τον αριθμό των αδειών εγκατάστασης, πρόβλεψη που δεν υφίσταται για άλλα επαγγέλματα
10. – Τέλος, ο νόμος περιλαμβάνει την αδικαιολόγητα περιοριστική διάταξη ότι αποτελεί προϋπόθεση πρόσληψης του βοηθητικού-υπηρετικού προσωπικού να είναι άνω των 50 ετών και με υποχρέωση να υποβάλλεται σε ιατρικές εξετάσεις.