12 Μαρτίου 2020

Ένας χρόνος μετά την ομοφοβική εμπρηστική επίθεση στο Checkpoint

Εικόνα για το άρθρο “Ένας χρόνος μετά την ομοφοβική εμπρηστική επίθεση στο Checkpoint”

Τα ξημερώματα της Δευτέρας 11 Μαρτίου του 2019, ένα χρόνο πριν, το κτίριο που στεγάζει το Κέντρο Πρόληψης και Εξέτασης Checkpoint, στο κέντρο της Αθήνας, έγινε στόχος εμπρηστικής επίθεσης από δράστες που εισέβαλαν στον χώρο και προκάλεσαν πυρκαγιά, αποσπώντας από την πρόσοψη του κτιρίου τη σημαία με το ουράνιο τόξο. Επρόκειτο για μία ομοφοβική επίθεση με τρανσφοβικές, ρατσιστικές και ξενοφοβικές προεκτάσεις.

Η σημαία του ουράνιου τόξου, της ελευθερίας και της περηφάνιας χρησιμοποιείται ως σύμβολο των LGBTQI+ και των κινημάτων τους από τη δεκαετία του 1970. Τα πολλά χρώματα συμβολίζουν τη διαφορετικότητα και αν και η προέλευσή της είναι από τις Η.Π.Α., σήμερα χρησιμοποιείται σε ολόκληρο τον κόσμο.

Τα Checkpoint είναι δομές που υποδέχονται και αποδέχονται ανθρώπους, ανεξάρτητα από την έκφραση, την ταυτότητα και τα χαρακτηριστικά φύλου, τη φυλή, την ηλικία, το σεξουαλικό προσανατολισμό, την κοινωνική θέση, τη θρησκεία και την οικονομική κατάστασή τους. Είναι ένας χώρος αποδοχής, αγάπης, ελευθερίας και ισότητας που τα τελευταία οχτώ χρόνια πρωτοστατεί στον αγώνα για την εξάλειψη των διακρίσεων, των προκαταλήψεων και των στερεοτύπων.

Η εν λόγω εμπρηστική επίθεση στη δομή των Checkpoint στην Αθήνα στάθηκε η αφορμή για τη συσπείρωση της συντριπτικής πλειοψηφίας του πολιτικού κόσμου, των LGBTQI+ οργανώσεων και της κοινωνίας ενάντια στη ρατσιστική βία και τον εκφοβισμό. Σε ένδειξη συμπαράστασης, προσωπικότητες από τον πολιτικό χώρο επισκέφθηκαν τη δομή μας, οργανισμοί και ιδρύματα τοποθέτησαν τη σημαία του ουράνιου τόξου στις κτιριακές τους εγκαταστάσεις και ένα τεράστιο μέρος της κοινωνίας κοινοποίησε το συμβάν στα social media με μηνύματα αγάπης, δείχνοντας έτσι την έμπρακτη στήριξη του.

 

Ας διευρύνουμε λίγο το κάδρο και ας χρησιμοποιήσουμε αυτή την επίθεση ως όχημα για να δημιουργήσουμε κοινωνίες όπως τις οραματιζόμαστε, χωρίς περιθωριοποιημένες ομάδες και ανθρώπους “δεύτερης κατηγορίας”. Δεν περιγράφουμε μία ουτοπία. Περιγράφουμε τον στόχο που πολλές κοινωνίες έχουν καταφέρει διεθνώς. Ο στιγματισμός των ανθρώπων λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού, της ταυτότητας φύλου και εν γένει του τρόπου που αυτοπροσδιορίζονται και εκφράζονται, δεν είναι το αίτιο αλλά το σύμπτωμα. Το αίτιο είναι η έλλειψη ουσιαστικής παιδείας που μας δίνει τα εφόδια να νιώσουμε σίγουροι για τον εαυτό μας ώστε να μη φοβόμαστε τον διπλανό μας. Η παιδεία είναι αυτή που καθιστά τη γνώση και τη λογική πιο ισχυρές από τους μύθους.

Έχουμε κάνει σημαντικά βήματα ως κοινωνία και θα κάνουμε ακόμα περισσότερα μέχρι να καταφέρουμε όλα αυτά που ονειρευόμαστε. Μία κοινωνία όπου θα μας επιτρέπει να εκφραζόμαστε, θα μας επιτρέπει να είμαστε διαφορετικοί και θα μας επιτρέπει να έχουμε χώρους που θεωρούμε δικούς μας.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν υποκύπτουν στον εκφοβισμό. Τα ουράνια τόξα δεν καίγονται. Κάποιοι επενδύουν στην εξάλειψη των διακρίσεων και την αγάπη. Κάποιοι άλλοι πυροδοτούν το φόβο. Κάποιοι ήταν θύτες αυτής της επίθεσης. Κάποιοι άλλοι δεν φοβήθηκαν και από το επόμενο λεπτό ύψωσαν ξανά την σημαία στο κτίριο.

Σιγά μη φοβηθούμε.