6 Αυγούστου 2020
Η Κίνα, η Ισπανία, η Γερμανία, η Ιταλία και οι Ηνωμένες Πολιτείες δημοσίευσαν μία σειρά περιστατικών από άτομα που ζουν με HIV και έχουν εκτεθεί στον COVID-19. Παρόλα αυτά, τα στοιχεία δεν είναι ιδιαίτερα σαφή. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι περισσότερες περιπτώσεις οροθετικών ατόμων ανήκουν στις νεότερες ηλικίες στον πληθυσμό της μελέτης, από ότι οι οροαρνητικοί ασθενείς με COVID-19, αλλά σίγουρα υπάρχουν συγκρίσιμα ποσοστά συννοσηροτήτων.
Σε μια μελέτη κοορτής (cohort study) από το Ηνωμένο Βασίλειο, αναφέρθηκε μια μικρή (πιθανή) αύξηση του κινδύνου θνησιμότητας των οροθετικών ατόμων, μιας και νοσηλευόταν στο νοσοκομείο με COVID-19. Αυτό παρουσιάστηκε και στο συνέδριο της BHIVA τον Ιουλίου του 2020 παρόλο που δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία και δεδομένα σχετικά με τον κίνδυνο εμφάνισης σοβαρής COVID-19, την αντιρετροϊκή θεραπεία (ART) και το ιικό φορτίο (VL) ή τον αριθμό CD4.
Με τα σημερινά στοιχεία, ο κίνδυνος σοβαρής νόσου από Covid-19 αυξάνεται ανάλογα με την ηλικία, το φύλο (οι άνδρες εμφανίζουν επιπλοκές συχνότερα από τις γυναίκες) και ορισμένα χρόνια ιατρικά προβλήματα (αρτηριακή υπέρταση,καρδιαγγειακές παθήσεις, χρόνια πνευμονική νόσο, παχυσαρκία και διαβήτη). H ευαλωτότητα των ατόμων που ζουν με HIV, τα οποία βρίσκονται σε θεραπεία, έχουν φυσιολογικό αριθμό CD4 και έχουν επιτύχει μη-ανιχνεύσιμο ιικό φαρτίο αυξάνεται λόγω της συνύπαρξης άλλων ιατρικών προβλημάτων. Σχεδόν οι μισοί που ζουν με HIV στην Ευρώπη, είναι άνω των 50 ετών και οι χρόνιες ιατρικές παθήσεις συμπεριλαμβανομένων των καρδιαγγειακών και χρόνιων πνευμονικών παθήσεων είναι πιο συχνές σε αυτούς. Ως παράγοντες μείωσης κινδύνου των αναπνευστικών λοιμώξεων είναι η διακοπή του καπνίσματος, ο εμβολιασμός κατά της γρίπης και του πνευμονιόκοκκου για τα οποία πρέπει να ενημερώνονται οι οροθετικοί βάσει των κατευθυντήριων οδηγιών του BHIVA.
Υπάρχει συνεχής αναζήτησή και έρευνα γύρω από το αν ορισμένα αντιρετροικά φάρμακα ενδέχεται να έχουν κάποια δράση κατά του Covid-19. Οι πρώτες μελέτες έδειξαν πως τα αποτελέσματα δεν είναι θετικά. Δύο μελέτες απέτυχαν να αποδείξουν οποιαδήποτε in vitro δράση του tenofovir του SARS-CoV-2. Επομένως απαιτούνται περισσότερα αποτελέσματα. Προγραμματίζεται μία μεγάλη τυχαιοποιημένη μελέτη στην Ισπανία κατά του SARS-CoV-2, που χρησιμοποιεί το φάρμακο της PrEP για τον HIV μαζί με χαμηλή δόση υδροξυχλωροκύνης ως προφύλαξη για τον Covid-19 σε εργαζόμενους στο τομέα της υγείας. Τα αποτελέσματα αυτής της δοκιμής αναμένονται με ενδιαφέρον.
Το πρώτο επιτυχημένο φάρμακο για τη θεραπεία του COVID-19 είναι το Remdesivir, το οποίο αναπτύχθηκε αρχικά για τη θεραπεία του έμπολα και παρουσιάζει σήμερα, ευρεία αντι-ιική δράση κατά του SARS-CoV-2. Οι πρώτες περιπτώσεις από το πρόγραμμα διευρυμένης πρόσβασης με χρήση remdesivir σε ασθενείς με COVID-19 έδειξαν πως υπάρχει πιθανό κλινικό όφελος.
Στο Παγκόσμιο Συνέδριο για το AIDS (AIDS 2020 | Virtual) παρουσιάστηκαν τα πρώτα δεδομένα από μετά-ανάλυση δοκιμών από το Ιράν που μελετούν τις θεραπευτικές επιδράσεις των αντιικών φαρμάκων κατά της HCV (ηπατίτιδας C) -όπως το sofosbuvir και το daclatasvir- τα οποία υποδηλώνουν πιθανό όφελος, όμως ο συνολικός αριθμός των ασθενών που έλαβαν την θεραπεία ήταν χαμηλός και μεγαλύτερες μελέτες βρίσκονται σε εξέλιξη.
Η εφαρμογή μέτρων καραντίνας, κοινωνικής απόστασης και περιορισμού της κοινότητας, έχει δυσχεράνει την πρόσβαση στις καθορισμένες εξετάσεις για HIV, γεγονός που δήμιουργεί εμπόδια για την επίτευξη του πρώτου στόχου 90-90-90 του UNAIDS παγκοσμίως. Επιπλέον, η έγκαιρη διασύνδεση στη φροντίδα υγείας για την HIV λοίμωξη καθώς και η τήρηση της αντιρετροϊκής αγωγής πιθανώς να παρεμποδιστούν κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, καθώς οι γιατροί από τις Μονάδες Λοιμώξεων προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και στους ασθενείς με COVID-19. Αυτό αναδείχθηκε πρόσφατα και από το ECEE (Euro Guidelines in Central and Eastern Europe) για περισσότερο από το 50% των κλινικών στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.
Σε πολλές χώρες με υψηλό επιπολασμό της νόσου COVID-19, υπάρχει ανάγκη δημιουργίας πολιτικών για την έγκαιρη αντιμετώπιση των προβλημάτων, ακόμα και με ελάχιστους διαθέσιμους πόρους. Με βασικό στόχο την εξασφάλιση της συνέχισης της αντιρετροϊκής θεραπείας και της πρόσβασης, οι σύλλογοι ασθενών και οι μη-κυβερνητικές οργανώσεις, παίζουν σημαντικό ρόλο στη κοινή-παγκόσμια προσπάθεια της διασφάλισης των παραπάνω (πρόσβαση στη θεραπεία, τήρηση της αγωγής, εκστρατείες πρόληψης κ.λπ.)
Για περισσότερες πληροφορίες μπείτε εδώ.
