Δύο χρόνια χωρίς Ζακ ή δύο χρόνια γεμάτα Ζακ;

Δύο χρόνια πριν, ο Ζακ Κωστόπουλος, η Zackie, ο δικός μας Ζακ, λιντσάρεται μέχρι θανάτου. Την Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2018, σε κοσμηματοπωλείο στην οδό Γλάδστωνος, στην Ομόνοια, δέχεται βίαιη επίθεση με κλωτσιές στο πρόσωπο και το κεφάλι από τον ιδιοκτήτη του καταστήματος, έναν περαστικό και από μία ομάδα αστυνομικών.

Ο Ζακ δεν μπορούσε να κουνηθεί αλλά συνέχισαν να τον χτυπούν.

Του φόρεσαν χειροπέδες και τον πήρε το ΕΚΑΒ. Το ασθενοφόρο δεν χρησιμοποίησε ούτε καν τη σειρήνα. Ο Ζακ είχε σταματήσει να αναπνέει και φορούσε χειροπέδες. Δεν ήταν “απειλή” πια.

Ο Ζακ δολοφονήθηκε με βίαιο τρόπο, ενώ δεν μπορούσε να αμυνθεί. Ο Ζακ δολοφονήθηκε απο όσους θέλουν να σε γεμίσουν φόβο. Γιατί αν σε τρομάξουν, θαρρούν πως θα σε αλλάξουν και δε θα είσαι πια ούτε μαύρος, ούτε gay, ούτε trans, ούτε οροθετικός, ούτε χρήστης.Θα είσαι όσο ελεύθερος σου επιτρέπουν αυτοί. Δυο χρόνια μετά οι δολοφόνοι του Ζακ κυκλοφορούνε ελεύθεροι.

Ο Ζακ ήταν συνάδελφός μας, ήταν οροθετικός ακτιβιστής, ανθρωπιστής, drag queen, πολιτικό πρόσωπο. Ο Ζακ ήταν πολλά. Ούτε μπορούσε, αλλά ούτε ήθελε να είναι μόνο “κάτι”. Ήταν μια πολυδιάστατη προσωπικότητα που ήθελε να αλλάξουν πολλά.

Όσο ισχυρή ήταν η φωνή του όσο ζούσε, άλλο τόσο δυνατή είναι η ανάμνηση του μέσα μας.

Η ανάμνηση του Ζακ μας δίνει δύναμη.

Για όλα αυτά, σε ευχαριστούμε Ζακ.

Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τι συνέβη.