*Του Μάριου Ατζέμη, μέλους της Ομάδας Μείωσης Βλάβης της “Θετική Φωνής”
Στην ετήσια έκθεση του ΕΚΤΕΠΝ που παρακολουθήσαμε την 6η Ιουνίου στο γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την κατάσταση του προβλήματος των Ναρκωτικών και των Οινοπνευματωδών το 2015, ανάμεσα σε άλλα επικεντρωθήκαμε σε δύο στοιχεία: Για άλλη μία φορά διαφαίνεται ότι οι Χρήστες Ενδοφλεβίων Ναρκωτικών έχουν κάνει κοινή χρήση σύριγγας έστω και μία φορά στη ζωή τους σε ποσοστό 53.7%, με το 1/5 αυτών να αναφέρουν κοινή χρήση τον τελευταίο μήνα. Επιπρόσθετα τα νέα περιστατικά της HIV λοίμωξης στους ΧΕΝ μέσα στο πρώτο δεκάμηνο του 2015 έχουν ακολουθήσει την πτωτική τάση των τελευταίων δύο ετών και είναι 71 σε αριθμό. Όπως διαπιστώνει και το ΕΚΤΕΠΝ, αυτό μπορεί να αποτελεί μια σαφή ένδειξη της αποτελεσματικότητας των προγραμμάτων πρόληψης και την ενίσχυση των δομών μείωσης βλάβης αλλά ενδέχεται να αντανακλά εξίσου τον περιορισμό των εξετάσεων για HIV από κρατικές δομές λόγω της ολοκλήρωσης του προγράμματος ‘Αριστοτέλης’ και επίσης αποτελεί συνέπεια των ελλείψεων σε αντιδραστήρια για τοξικολογικούς ελέγχους και εξετάσεις αίματος σε μονάδες υποκατάστασης.
Τα στοιχεία αυτά δε μας εφησυχάζουν στο ελάχιστο ως Σύλλογο Οροθετικών που ασχολείται με τη Μείωση Βλάβης τα τελευταία χρόνια, το αντίθετο μάλιστα, μας κινητοποιούν σε κλιμάκωση των δράσεων μας. Σε αυτό το πλαίσιο, η ομάδα εργασίας στο δρόμο της ‘Θετικής Φωνής’ ξεκινά άμεσα να διανέμει σύνεργα ασφαλέστερης χρήσης και ενημερωτικά φυλλάδια στα σημεία του κέντρου της Αθήνας όπου συναθροίζονται οι χρήστες ψυχοδραστικών ουσιών.
Επίσης σε εβδομαδιαία βάση πραγματοποιούμε επισκέψεις στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού ”Άγιος Παύλος” όπου κρατούνται οι άνδρες οροθετικοί κρατούμενοι οι οποίοι στη πλειονότητά τους είναι ή ήταν Χρήστες Ενδοφλέβιων Ναρκωτικών. Στις επισκέψεις παρέχουμε υπηρεσίες ψυχολογικής ενδυνάμωσης και μετά την αποφυλάκιση μπορέσαμε για ένα χρονικό διάστημα από τα μέσα του 2015 μέχρι φέτος το Πάσχα να εξασφαλίσουμε ένα προσωρινό κατάλυμα στους άστεγους αποφυλακισθέντες και τη διασύνδεση τους σε κάποιο πρόγραμμα απεξάρτησης η έστω κάποιο κέντρο ημέρας(drop in center) για χρήστες ουσιών.
Έχουμε εκδώσει έναν ‘ΟΔΗΓΟ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ’ για την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη με χρηστικό χάρτη του κέντρου των πόλεων και απαρίθμηση όλων των παρεχόμενων υπηρεσιών που θα μπορούσε ένας άστεγος χρήστης να απευθυνθεί για ανάγκες υγείας, σίτισης, ιματισμού, προσωρινής διαμονής αλλά και νομικές συμβουλές όπως και υπηρεσίες ψυχοκοινωνικής στήριξης.
Καθημερινά διασυνδέομαι χρήστες με υπηρεσίες υγείας και προγράμματα απεξάρτησης/υποκατάστασης αλλά και τα ενημερωτικά/εκπαιδευτικά σεμινάρια σε συμβουλευτικούς σταθμούς υποδοχής εξαρτημένων και κέντρα ημέρας για ενεργούς χρήστες σχετικά με το HIV/AIDS, τους τρόπους μετάδοσης και τους κινδύνους της ενέσιμης χρήσης. Πλέον συνεργαζόμαστε σε ευρύτερη κλίμακα σχεδόν με όλα τα δημόσια προγράμματα που απευθύνονται σε χρήστες και στις οικογένειές τους.
Λειτουργούμε το site harmreduction.gr μαζί με άλλες οργανώσεις και συλλόγους ασθενών.
Συμμετέχουμε στην πλατφόρμα των ΜΚΟ για τη Μείωση Βλάβης.
Λαμβάνουμε διαρκώς μέρος και σαν εισηγητές σε πληθώρα συνεδρίων,ημερίδων και εκπαιδευτικών σεμιναρίων τόσο στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό.
Στην ημερίδα που διοργανώσαμε φέτος -της οποίας τα συμπεράσματα έχουν κωδικοποιηθεί και αναλυθεί σε σχετικό μας άρθρο υπό τον τίτλο”Σημειώσεις πάνω στη Μείωση Βλάβης”- εισηγητές και παριστάμενοι καταλήξαμε για άλλη μια φορά βάση αδιάψευστων ιστορικών στοιχείων ότι ο επονομαζόμενος ”Πόλεμος κατά των Ναρκωτικών” αποτέλεσε ένα ιδεολογικό εργαλείο προπαγάνδας και καταστολής ευάλωτων κοινωνικών και εθνικών ομάδων και δεν ήταν και είναι τίποτε άλλο από πόλεμος κατά των χρηστών ψυχοδραστικών ουσιών.
Μία Παγκόσμια Ημέρα έχει αξία όταν αποτελεί εφαλτήριο αναστοχασμού πάνω στις αποτυχημένες πολιτικές του παρελθόντος που εξόντωσαν ηθικά, κοινωνικά,ψυχικά και φυσικά αναρίθμητες ζωές, αμέτρητους ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη και δυστυχώς ακόμα το κάνουν. Και έχει επίσης αξία όταν αποτελεί σημείο συνάντησης όλων των εμπλεκόμενων φορέων για μελλοντικές συνεργασίες και συντονισμό κοινών δράσεων με γνώμονα την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις διαδικασίες αποστιγματισμού των ενεργών και πρώην χρηστών και την ίση πρόσβαση στη θεραπεία -με όποιο τρόπο ο χρήστης επιλέξει- και σε κάθε άλλη υπηρεσία δημόσιας υγείας.