8 Ιουνίου 2022
Και κάπως έτσι το δημιουργικό εργαστήρι “Τι είναι σήμερα για εμάς ο HIV” στη Θεσσαλονίκη έφτασε στο τέλος του. Μα πότε πέρασαν κιόλας 8 εβδομάδες; Και τι να πρωτομοιραστούμε μαζί σας από όσα είπαμε, ζωγραφίσαμε, πλάσαμε, γράψαμε, ζήσαμε, εμπιστευθήκαμε ο ένας στον άλλον;
Το βέβαιο είναι ότι παίξαμε, γελάσαμε, συγκινηθήκαμε, συνδεθήκαμε, περάσαμε πολύ όμορφα τα Σάββατα μας, ξαφνιαστήκαμε από τον εαυτό μας και από τους άλλους, ταυτιστήκαμε με τις ιστορίες που ακούσαμε. Eν ολίγοις, φτιάξαμε το δικό μας μικρό χωριό που μας χωρούσε όλους/όλες/όλα και είδαμε τους κόσμους μας να συναντιούνται.
Φύγαμε γεμάτοι με λέξεις, εικόνες, σκέψεις, εμπειρίες, συναισθήματα, ελπίδα, κοινούς τόπους και ανοιχτούς ορίζοντες. Και ανυπομονούμε να δούμε την καλλιτεχνική σύνθεση του υλικού να παίρνει μορφή στη δημόσια σφαίρα.
Κι όπως έγραψε ο φίλος ο Μ. στο ποίημα που αφιέρωσε στην ομάδα:
Μια χούφτα άνθρωποι μαζίΈνας ιός, χρώματα, λέξεις, χώμαΤα μάτια μας, τα χέρια μας, τα σπλάχνα, οι ψυχές μας και το στόμαΌσες ζωές τόσες πληγέςΠόσα ποτάμια και ροέςΜία η θάλασσα
Το εργαστήριο υλοποιήθηκε σε συνδιοργάνωση της Θετικής Φωνής και της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας ‘Vatiras’, υπό το συντονισμό, την εμψύχωση και την καλλιτεχνική επιμέλεια του Αλέξανδρου Μιχαήλ.
Ευχαριστούμε θερμά όλες και όλους όσοι συμμετείχαν, το Πρόγραμμα Προαγωγής Αυτοβοήθειας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και τους υπεύθυνους του (κ. Σωτήρη Λαΐνά, κ. Μανόλη Χαλεπούδη και την κ. Αναστασία Χαμαλίδου) για τη φιλοξενία, αλλά και το Κοινωφελές Ίδρυμα Ι. Σ. Λάτσης για την υποστήριξη.
